Dzień 2 – Kongres 2022

Marta Poświatowska

Znamy powiedzenie „poruszać się jak we mgle”. Dzisiejszego poranka cały Licheń spowiła właśnie mgła, a uczestnicy podążający na jutrznie, którzy są tutaj po raz pierwszy, szli do sanktuarium niemal po omacku.
 
Podsumowując drugi dzień naszego Kongresu widzimy, że nasze życie bez Boga, bez modlitwy, o którą w codzienności trzeba walczyć, to jak chodzenie po omacku we mgle. Podczas konferencji wygłoszonej przez biskupa Jacka Kicińskiego stawialiśmy sobie pytanie: „Jaka jest nasza tożsamość? Co z naszym byciem osobą konsekrowaną?”. Każdy z nas jest powołany do świętości i powołanie to nieustannie dojrzewa do życia. Kiedy pokochamy nasze powołanie, może być ono „powrotem do utraconego raju”, jakim jest ” odpowiedź miłości ludzkiego serca na odwieczną tęsknotę miłości Boga Ojca”- podkreślał duszpasterz osób konsekrowanych, dodając: „Jestem dumny z młodych konsekrowanych. Wy dla mnie jesteście powiewem radykalizmu ewangelicznego. (…) Moim pragnieniem jest, byście stali się prawdziwym huraganem Ducha Świętego w Kościele i nie zamykali okien, jeśli starsi mówią, że są przeciągi”.
Podczas Eucharystii, biskup rozpoczął homilię słowami: „Ten kongres to powiew młodości Ducha Świętego, który jest zawsze młody i zawsze dotyka naszych serc. Pozostaje jednak pytanie, czy my chcemy zawsze być młodzi?”

Spotkanie w grupach było okazją do tego, by podzielić się Słowem Bożym, które prowadziło nas przez cały dzień, a także przeżywaniem swojej tożsamości, jako osoby konsekrowanej.

Ojciec Michał Nowak OFMCap wygłosił popołudniu  konferencję, w której poruszył temat: „Czy i wy chcecie odejść?” W swoim wywodzie poruszył etapy przez jakie przechodzimy w naszym konsekrowanym życiu, a które doprowadzają nas ostatecznie do pytania: „Dlaczego decydujemy się zostać?” ” Czasem zdarza się, że zamiast pogłębiania więzi z Chrystusem, tą Oblubieńczą relację zamieniamy na różnego rodzaju ucieczki. Ojciec na koniec zachęcił: „Zdecydujcie się na wyłączność.” Chcemy być tym, kim jesteśmy. Nikim więcej. Dziękujemy za tak wiele cennych słów, które były rzeczywistym odzwierciedleniem drogi, na którą sam Chrystus nas zaprosił.