Dzień 2 – Kongres 2022 – Młodzi Konsekrowani

Znamy powiedzenie „poruszać się jak we mgle”. Dzisiejszego poranka cały Licheń spowiła właśnie mgła, a uczestnicy podążający na jutrznie, którzy są tutaj po raz pierwszy, szli do sanktuarium niemal po omacku.

Podsumowując drugi dzień naszego Kongresu widzimy, że nasze życie bez Boga, bez modlitwy, o którą w codzienności trzeba walczyć, to jak chodzenie po omacku we mgle. Podczas konferencji wygłoszonej przez biskupa Jacka Kicińskiego stawialiśmy sobie pytanie: „Jaka jest nasza tożsamość? Co z naszym byciem osobą konsekrowaną?”. Każdy z nas jest powołany do świętości i powołanie to nieustannie dojrzewa do życia. Kiedy pokochamy nasze powołanie, może być ono „powrotem do utraconego raju”, jakim jest ” odpowiedź miłości ludzkiego serca na odwieczną tęsknotę miłości Boga Ojca”- podkreślał duszpasterz osób konsekrowanych, dodając: „Jestem dumny z młodych konsekrowanych. Wy dla mnie jesteście powiewem radykalizmu ewangelicznego. (…) Moim pragnieniem jest, byście stali się prawdziwym huraganem Ducha Świętego w Kościele i nie zamykali okien, jeśli starsi mówią, że są przeciągi”.

Podczas Eucharystii, biskup rozpoczął homilię słowami: „Ten kongres to powiew młodości Ducha Świętego, który jest zawsze młody i zawsze dotyka naszych serc. Pozostaje jednak pytanie, czy my chcemy zawsze być młodzi?”

Spotkanie w grupach było okazją do tego, by podzielić się Słowem Bożym, które prowadziło nas przez cały dzień, a także przeżywaniem swojej tożsamości, jako osoby konsekrowanej.

Ojciec Michał Nowak OFMCap wygłosił popołudniu konferencję, w której poruszył temat: „Czy i wy chcecie odejść?” W swoim wywodzie poruszył etapy przez jakie przechodzimy w naszym konsekrowanym życiu, a które doprowadzają nas ostatecznie do pytania: „Dlaczego decydujemy się zostać?” ” Czasem zdarza się, że zamiast pogłębiania więzi z Chrystusem, tą Oblubieńczą relację zamieniamy na różnego rodzaju ucieczki. Ojciec na koniec zachęcił: „Zdecydujcie się na wyłączność.” Chcemy być tym, kim jesteśmy. Nikim więcej. Dziękujemy za tak wiele cennych słów, które były rzeczywistym odzwierciedleniem drogi, na którą sam Chrystus nas zaprosił.

Zwieńczeniem całego dnia był Wieczór Świadectw, zatytułowany: „Pasja konsekracji”. Siostry z trzech różnych Zgromadzeń i Instytutów dzieliły się przeżywaniem z pasją swojego powołania, co wyzwoliło w nas wdzięczność za każdą osobę konsekrowaną, którą Pan Bóg prowadzi jedyną i niepowtarzalną drogą świętości i prawdziwego szczęścia. Dlatego też przez całą noc mieliśmy możliwość trwania przy Jezusie w Najświętszym Sakramencie, adorując, chwaląc i uwielbiając Go za dar życia konsekrowanego.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi